De regels voor keuringen lijken helder. ‘We kijken niet naar wat u niet meer kunt maar naar wat u nog wel kunt’ jubelde het ministerie van Sociale Zaken. Maar de praktijk is wel wat weerbarstiger. Ondanks de zorgvuldigheid waarmee iedere ambtenaar van het UWV zijn werk doet, is de wet zo rigide dat willekeur haast onvermijdelijk is. Een gedeeltelijk afgekeurde secretaresse, bijvoorbeeld op basis van RSI klachten, kan zomaar geschikt geacht worden voor een functie als telefoniste – terwijl dat werk tegenwoordig net zo goed ‘computerwerk’ is.
Hoe komt nou het Claim Beoordelings- en Borgings Systeem (CBBS) tot stand? Het UWV heeft een afdeling Operationele Arbeids Analyse (OAA) waar 25 arbeidsdeskundig analisten (ADA-ers) werkzaam zijn. Deze ADA-ers werken grotendeels vanuit huis en worden aangestuurd door het UWV-kantoor in Almere. De belangrijkste taak van deze mensen is om alle beschrijvingen van functies die voorkomen in het CBBS (zo’n 7500) actueel te houden en eventueel aanvullingen te doen met nieuwe functies. In de praktijk betekent dat, dat alle functies die in Nederland voorkomen, tenminste 1 x in de achttien maanden worden geanalyseerd. Als een functie niet binnen de wettelijke termijn van 24 maanden worden geanalyseerd, mag deze niet meer voorkomen in het CBBS. Naast deze taken functioneert de afdeling OAA (afdeling Operationele Arbeids Analyse) ook als vraagbaak voor de arbeidsdeskundigen als er twijfel is over de concrete belasting die een bepaalde functie met zich meebrengt. Deze procedure vormt de kern van het keuringsbeleid van het UWV zoals door de wet bepaalt. Of het in de praktijk ook rechtvaardig is… (wordt vervolgd)
Lees ook:Achter de schermen van het UWV (deel 3)
Lees ook:Achter de schermen van het UWV (deel 4-slot)
Lees ook:Achter de schermen van het UWV (deel 1)
Lees ook:Bijstandstoerisme onmogelijk gemaakt
Lees ook:Te weinig vrouwelijke topambtenaren