Als het aan Staatsecretaris Van Hoof ligt, mogen gemeenten bijstandgerechtigden in de toekomst gedurende twee jaar aan het werk zetten in een zogenaamde ‘terugkeerbaan’. Pikant detail: het heet ‘terugkeerbaan’, maar hoeft niet per definitie te leiden tot een baan. ‘Het belangrijkste doel is om de uitkeringsgerechtigde weer een stap verder te brengen op de reïntegratieladder’ aldus het persbericht van Sociale Zaken.
Beetje vreemd komt het mij allemaal wel voor. Net als de FNV ben ik van mening dat arbeid betaald wordt en dat het dus geen pas geeft om mensen tegen een bijstandsuitkering te laten werken. Vooral niet omdat Van Hoof niet alleen banen in gedachten heeft bij bijvoorbeeld de gemeentelijke overheid maar ook bij het reguliere bedrijfsleven. Wel tekent hij daarbij aan dat in het wetsvoorstel staat dat deze banen ‘niet primair op productiviteit gericht mogen zijn, maar gericht moeten zijn op terugkeer naar de arbeidsmarkt’.
Volgens mij zitten werkgevers niet te wachten op medewerkers die ‘niet productief’ hoeven te zijn, noch zitten bijstandsgerechtigden te wachten op een baan waar ze geen loon voor krijgen. Slecht wetsvoorstel dus (en dat vond de Raad van State ook al trouwens)! Hier is de volledige wetstekst te vinden.
Lees ook:Werk maken van reïntegratie
Lees ook:Bijstand: ‘moeilijke groepen bestaan niet’
Lees ook:Ik wil bijstand, en krijg het ook NU
Lees ook:Wetsvoorstel nieuwe uitkering ingediend
Lees ook:Te weinig vrouwelijke topambtenaren
Het aan het werk zetten van werklozen vind ik heel goed. Alleen dan of in plaatsen waar ze zelf erkennen veel te leren (stages) of in banen waar ze wel productief mogen/kunnen zijn.
De bijstand is 70 % van het minimumloon. Voor dat geld kun je verwachten dat iemand drie dagen in de week werkt. Iemand die langer dan een jaar werkloos is, solliciteert bijna niet meer. Iemand die een hekel heeft aan zijn baan, solliciteert fanatiek.
Helemaal eens. Maar dan blijft het principe of het reëel is om (kansloze) bijstandsgerechtigden te dwingen om een baan te accepteren tegn minder dan het minimumloon zonder duidelijk reïntegratiedoel (‘…werkervaring op doen is voldoende…’).